Refugee Highway, vluchtelingen snelweg

Als mensen op de vlucht gaan dan zijn er van die bekende paden waar ze langs trekken en waar veel mensensmokkelaars hen 'helpen'. Dit staat ook wel bekend als de vluchtelingen snelweg.

Eén van die wegen is vanuit Eritrea door Sudan naar Libië en van daaruit met de boot naar Sicilië.
Als je hier al geld voor hebt en je overleeft dit én je komt aan in Sicilië, dan hopen velen zo snel mogelijk door te reizen naar het vaste land van Europa. Want ook op Sicilië is er voor hen weinig toekomst.

Het stond me extra scherp voor ogen toen ik afgelopen juni 2 weken in Sicilië was. Een prachtig eiland, erg gastvrij, maar ook een plek waar een grote economische crisis is en veel corruptie. En dat allemaal om de hoek in Europa. De realiteit en de complexiteit van de situatie slaat je daar echt in je gezicht als je met lokale mensen en vluchtelingen praat. Mensen die met hoop op een betere toekomst op weg zijn gegaan, maar in een heel andere situatie terecht komen dan ze verwacht hadden en voorgespiegeld hebben gekregen. En daarnaast veel Sicilianen die werkloos zijn, gebukt gaan onder verdeeldheid, een gebroken verleden hebben en nauwelijks een toekomst voor zich zien. Ondertussen zien ze dagelijks vele boten met vluchtelingen aankomen. De grote culturele kloof veroorzaakt een enorme impasse en onbegrip over en weer.
Zoveel mensen teleurgesteld en moedeloos. Zoveel mensen uitgebuit en op elkaar neerkijkend. Zoveel mensen bang voor elkaar. Eén op 142 mensen van de wereldbevolking die op de vlucht is. 51 miljoen mensen!

Wat is de hoop die je hebt uit te delen, als je zelf nauwelijks een toekomst ziet? Liefde voor 'de vreemdeling' is er niet zomaar. Welkom heten gaat niet altijd vanzelf. Waarom zou je het doen? Dat zijn geen gemakkelijke vragen om even te beantwoorden in een praktijk met zoveel onrecht en complexiteit.

‘De vluchtelingensnelweg is als een litteken dat zich om de aardbol wikkelt en de wonden van de wereld van vandaag verraadt. Het is een duidelijk teken dat we een Redder nodig hebben’.
www.iafr.org. Of www.vimeo.com/iafr.

God heeft de aarde niet losgelaten. Het onrecht liet Hij niet zomaar bestaan en voorbij gaan. Hij is een God van recht en van rechtzetten en tot je recht laten komen. Recht heeft een rechter nodig. Rechtzetten een loodlijn. En om tot je recht te komen heb je een God nodig die ook een Vader wil zijn en jou een thuis geeft. Kind aan huis. Thuis.
Ik ben opnieuw onder de indruk: God houdt van àlle mensen. En Zijn Liefde is sterker dan de dood. Jezus heeft het laten zien. Bevrijd door Zijn Liefde mogen we op weg gaan, zonder angst dat we tekort komen. Delen van wat we hebben. Zijn Zegen hebben we. De hele Bijbel gaat daarover. Dat zet in beweging.

En wat een zegen om uit te delen elke vrijdag weer bij LUZ. Wat genieten we daar met elkaar van. Op kleine schaal, want daar begint het. Zo simpel. We zien een mensenleven veranderen. We zien betekenis terugkomen. Gezien worden, geliefd zijn: het geeft zin aan ons bestaan. En als we dat kunnen uitdelen is het een kans die we moeten nemen. Het is het hart van God. Hij bouwt zijn rechtvaardig koninkrijk door mensen heen. Ongelooflijk maar waar.
Vorige week vrijdag op onze LUZ ochtend maakten we een mooie tafel gereed in een bloeiende zomertuin voor de vrouwen. Helaas, de wolken pakten samen boven onze hoofd. Ook buienradar beloofde niet veel goeds, om 9.30 uur zou het gaan regenen boven Epe/Heerde. Ondanks de slechte verwachting, besloten we dat we het toch door zouden laten gaan.
En het werd een feest daar buiten in die prachtige tuin! Om 11 uur ging het pas regenen. Genoeg tijd voor een onvergetelijke ochtend met 15 vrouwen.
Aan het eind zei één van de vrouwen ongeveer dit: "Is 'genieten' een woord dat hierbij past?"

Ik denk het wel.

LUZ, een plek in de buurt voor vrouwen. En wat zouden we ook graag zien dat mannen zo´n plek zullen krijgen. Wordt vervolgd.