Week 5 en 6: Plumbline
Door: alita scholtens
Blijf op de hoogte en volg Alita
18 Februari 2009 | Zwitserland, Lausanne
Nog 6 weken te gaan! En de outreachlocatie is bekend! We gaan naar…OEGANDA, AFRIKA. We vertrekken 31 maart en hopen 21 mei weer in Zwitserland te zijn. Waarschijnlijk zullen we gaan werken met vrouwen die besmet zijn met het HIV virus en kinderen helpen om een kostbaar begrip te krijgen van sexualiteit en identiteit . We zullen verblijven op een YWAM basis in Jinja. Ik kijk er enorm naar uit!
En ja, er ligt weer heeeeeel veel sneeuw. En dat, terwijl ik al bijna de lente rook. Inmiddels heb ik wel sneeuw voor de eerst komende 10 jaar gezien. Of voor de afgelopen 34 jaar… Ga ik in Oeganda alvast weer een voorproef nemen van de zomer. :-). Ik heb gelezen dat het daar regenseizoen is, mmmm.
De week van de Divine (Goddelijke) Plumbline zit erop. Voor mij was het een heel verhelderende week. Heb het gevoel dat de deur van mijn ziel weer een eind is opengegaan en er weer ruim licht binnenvalt. Heb op z’n minst hoop gekregen dat die deur nog verder open kan en er nog veel te ontdekken valt. Voor alles is een tijd.
Dr. Bruce Thompson heeft veel inspiratie voor zijn plumbline onderwijs gehaald uit het bijbelboek Nehemia, wat helemaal gaat over het herbouwen van de muren van Jeruzalem. Nehemia hoorde dat de muren van Jeruzalem nog in puin lagen en dat het de mensen niet was gelukt om het op te bouwen. Het eerste wat hij deed was vol verwachting opkijken naar God. Vervolgens kreeg hij het inzicht om schuld te belijden voor al die keren dat het volk generatie op generatie niet geluisterd had. Een paar maanden later vertrok hij naar Jeruzalem om de muren te herstellen en de poorten te plaatsen. Hij had een visie van God gekregen om Jeruzalem terug te brengen in zijn oorspronkelijke staat en het weer een bloeiende en veilige plaats te maken.
Het plumbline onderwijs biedt een helder raamwerk hoe de muren van het leven (het hart) weer hersteld en recht gezet kunnen worden, met behulp van ‘Nehemia’(=Trooster, Heilige Geest).
Het feit is dat we allemaal verwondingen oplopen in ons leven. Ervaringen van afwijzing door autoriteitsfiguren is iets waar iedereen mee te maken heeft. Een reactie hierop is dat we ons afgewezen voelen of ons gaan afzetten. We gaan muren bouwen om ons leven te beschermen met als fundering afwijzing en/of rebellie.
Bij de kant van afwijzing hoort bijvoorbeeld reacties als: verdriet vasthouden, zelfmedelijden, zelfhaat, apathisch zijn, je minder voelen dan een ander, onzekerheid, faalangst, schuldgevoelens, ontmoedigd zijn, depressie. De lijn waarlangs gebouwd wordt is passiviteit, de wortel is : ‘IK KAN HET NOOIT’.
Bij rebellie hoort bijvoorbeeld: je meer voelen dan een ander, het beter willen doen, snel boos worden, steeds de competitie zoeken, dominant willen zijn, dingen steeds alleen op jouw manier willen laten gebeuren, manipulatie, eigenwijsheid, niet leerbaar zijn, bitterheid, steeds kritiek hebben op anderen. De lijn waarlangs gebouwd wordt is agressiviteit, de wortel is ‘TROTS’.
Het idee is dat je met deze reacties ‘uit het lood’ bent. ‘Zonde’ kan je dan ook vertalen als ‘uit het lood zijn’.
Herken je er al iets van? Nou ik wel , bij mezelf welteverstaan. God wil weer herstellen en intimiteit en autoriteit teruggeven. En op één of andere manier heeft Jezus daar alles mee te maken en wil hij daar alles mee te maken hebben.
Afgelopen week werd het heel praktisch gemaakt. We kregen de keus om in een gebed, in het bijzijn van de héle klas, autoriteitsfiguren die ons op wat voor manier dan ook het gevoel hebben gegeven dat we werden afgewezen, openlijk te vergeven. Maar dan ook de volle prijs. Verder openlijk schuld te belijden, als we hierop gereageerd hebben in trots of in afwijzing en alle gevolgen die dat met zich mee heeft gebracht. Ook daarvoor vergeving te ontvangen, de volle prijs. Niemand anders kon de prijs kon betalen, dan God zelf. Hij heeft zichzelf helemaal gegeven en alles gedragen. Hij heeft de prijs betaald voor beschadigingen in mijn leven en voor de beschadigingen die ik heb aangebracht bij mezelf en anderen. Ik hoef niets meer te betalen of van anderen betaald te krijgen. Als ik deze enorme aanbieding van Hem aanneem, ben ik vrij! Vrij om lief te hebben. Vrij om te worden zoals God me heeft bedoeld, vrij om te groeien in zijn Koninkrijk en de daarbij horende verantwoordelijkheid. Vrij om in het plan te wandelen dat Hij voor me heeft. Door de keuze van vergeven en schuldbelijden zetten we de ander actief vrij en worden we ook zelf vrijgezet. En als zonen en dochters van God hebben we weer autoriteit, want de schaamte is weggedaan. We mogen dan weer aan de vijand terug te geven wat van hem is. En dus actief vrijheid terugnemen. Want we hebben een geest gekregen van kracht, liefde en zelfbeheersing.
Aan feiten kunnen we niets veranderen , maar we blijven verantwoordelijk voor onze reactie op de feiten. Gaan we bouwen op de afwijzing of bouwen we op Gods waarheid over ons leven?
Iedereen die dat wilde kreeg 1,5 uur. En bij iedereen ging het proces op een hele unieke manier, zo indrukwekkend. Evenals de verhalen. Ik heb nog nooit zoveel pijn, onrecht, schuld en schaamte achter elkaar gehoord. Op een gegeven moment zaten we allemaal te huilen bij een verhaal van iemand die door haar vader misbruikt was en zelf ook weer in allerlei foute relaties was beland. Zij zat onder een zwart kleed en rouwde om alles wat haar was aangedaan en hoe zij daarop gereageerd had. Maar toen het zwarte kleed werd weggehaald, werd ze welkom geheten door de Vader (met woorden van pastor David): ´welkom mijn geliefde dochter, Ik wil dat je jezelf ziet als een mooie bloem. Eens vertrapt en achteloos weggeworpen, maar vandaag herstel ik je weer en ik plant je weer in het centrum van mijn Hand. Ik adem leven over je uit en zeg je: wees hersteld. Ik zal goed voor je zorgen en geef je een eervolle plaats, zodat iedereen je schoonheid kan zien. Ik hou van je en accepteer je volledig in mijn aanwezigheid. Dit is de waarheid over je leven'.
Een nieuw begin, geen magie, maar wel een wonder. Een nieuw proces vol liefde en waarheid, hoop en verwachting. Dankzij Jezus!
Lieve groet, alita
En hier nog wat foto’s! http://picasaweb.google.com/amschol/Plumbline#
En ja, er ligt weer heeeeeel veel sneeuw. En dat, terwijl ik al bijna de lente rook. Inmiddels heb ik wel sneeuw voor de eerst komende 10 jaar gezien. Of voor de afgelopen 34 jaar… Ga ik in Oeganda alvast weer een voorproef nemen van de zomer. :-). Ik heb gelezen dat het daar regenseizoen is, mmmm.
De week van de Divine (Goddelijke) Plumbline zit erop. Voor mij was het een heel verhelderende week. Heb het gevoel dat de deur van mijn ziel weer een eind is opengegaan en er weer ruim licht binnenvalt. Heb op z’n minst hoop gekregen dat die deur nog verder open kan en er nog veel te ontdekken valt. Voor alles is een tijd.
Dr. Bruce Thompson heeft veel inspiratie voor zijn plumbline onderwijs gehaald uit het bijbelboek Nehemia, wat helemaal gaat over het herbouwen van de muren van Jeruzalem. Nehemia hoorde dat de muren van Jeruzalem nog in puin lagen en dat het de mensen niet was gelukt om het op te bouwen. Het eerste wat hij deed was vol verwachting opkijken naar God. Vervolgens kreeg hij het inzicht om schuld te belijden voor al die keren dat het volk generatie op generatie niet geluisterd had. Een paar maanden later vertrok hij naar Jeruzalem om de muren te herstellen en de poorten te plaatsen. Hij had een visie van God gekregen om Jeruzalem terug te brengen in zijn oorspronkelijke staat en het weer een bloeiende en veilige plaats te maken.
Het plumbline onderwijs biedt een helder raamwerk hoe de muren van het leven (het hart) weer hersteld en recht gezet kunnen worden, met behulp van ‘Nehemia’(=Trooster, Heilige Geest).
Het feit is dat we allemaal verwondingen oplopen in ons leven. Ervaringen van afwijzing door autoriteitsfiguren is iets waar iedereen mee te maken heeft. Een reactie hierop is dat we ons afgewezen voelen of ons gaan afzetten. We gaan muren bouwen om ons leven te beschermen met als fundering afwijzing en/of rebellie.
Bij de kant van afwijzing hoort bijvoorbeeld reacties als: verdriet vasthouden, zelfmedelijden, zelfhaat, apathisch zijn, je minder voelen dan een ander, onzekerheid, faalangst, schuldgevoelens, ontmoedigd zijn, depressie. De lijn waarlangs gebouwd wordt is passiviteit, de wortel is : ‘IK KAN HET NOOIT’.
Bij rebellie hoort bijvoorbeeld: je meer voelen dan een ander, het beter willen doen, snel boos worden, steeds de competitie zoeken, dominant willen zijn, dingen steeds alleen op jouw manier willen laten gebeuren, manipulatie, eigenwijsheid, niet leerbaar zijn, bitterheid, steeds kritiek hebben op anderen. De lijn waarlangs gebouwd wordt is agressiviteit, de wortel is ‘TROTS’.
Het idee is dat je met deze reacties ‘uit het lood’ bent. ‘Zonde’ kan je dan ook vertalen als ‘uit het lood zijn’.
Herken je er al iets van? Nou ik wel , bij mezelf welteverstaan. God wil weer herstellen en intimiteit en autoriteit teruggeven. En op één of andere manier heeft Jezus daar alles mee te maken en wil hij daar alles mee te maken hebben.
Afgelopen week werd het heel praktisch gemaakt. We kregen de keus om in een gebed, in het bijzijn van de héle klas, autoriteitsfiguren die ons op wat voor manier dan ook het gevoel hebben gegeven dat we werden afgewezen, openlijk te vergeven. Maar dan ook de volle prijs. Verder openlijk schuld te belijden, als we hierop gereageerd hebben in trots of in afwijzing en alle gevolgen die dat met zich mee heeft gebracht. Ook daarvoor vergeving te ontvangen, de volle prijs. Niemand anders kon de prijs kon betalen, dan God zelf. Hij heeft zichzelf helemaal gegeven en alles gedragen. Hij heeft de prijs betaald voor beschadigingen in mijn leven en voor de beschadigingen die ik heb aangebracht bij mezelf en anderen. Ik hoef niets meer te betalen of van anderen betaald te krijgen. Als ik deze enorme aanbieding van Hem aanneem, ben ik vrij! Vrij om lief te hebben. Vrij om te worden zoals God me heeft bedoeld, vrij om te groeien in zijn Koninkrijk en de daarbij horende verantwoordelijkheid. Vrij om in het plan te wandelen dat Hij voor me heeft. Door de keuze van vergeven en schuldbelijden zetten we de ander actief vrij en worden we ook zelf vrijgezet. En als zonen en dochters van God hebben we weer autoriteit, want de schaamte is weggedaan. We mogen dan weer aan de vijand terug te geven wat van hem is. En dus actief vrijheid terugnemen. Want we hebben een geest gekregen van kracht, liefde en zelfbeheersing.
Aan feiten kunnen we niets veranderen , maar we blijven verantwoordelijk voor onze reactie op de feiten. Gaan we bouwen op de afwijzing of bouwen we op Gods waarheid over ons leven?
Iedereen die dat wilde kreeg 1,5 uur. En bij iedereen ging het proces op een hele unieke manier, zo indrukwekkend. Evenals de verhalen. Ik heb nog nooit zoveel pijn, onrecht, schuld en schaamte achter elkaar gehoord. Op een gegeven moment zaten we allemaal te huilen bij een verhaal van iemand die door haar vader misbruikt was en zelf ook weer in allerlei foute relaties was beland. Zij zat onder een zwart kleed en rouwde om alles wat haar was aangedaan en hoe zij daarop gereageerd had. Maar toen het zwarte kleed werd weggehaald, werd ze welkom geheten door de Vader (met woorden van pastor David): ´welkom mijn geliefde dochter, Ik wil dat je jezelf ziet als een mooie bloem. Eens vertrapt en achteloos weggeworpen, maar vandaag herstel ik je weer en ik plant je weer in het centrum van mijn Hand. Ik adem leven over je uit en zeg je: wees hersteld. Ik zal goed voor je zorgen en geef je een eervolle plaats, zodat iedereen je schoonheid kan zien. Ik hou van je en accepteer je volledig in mijn aanwezigheid. Dit is de waarheid over je leven'.
Een nieuw begin, geen magie, maar wel een wonder. Een nieuw proces vol liefde en waarheid, hoop en verwachting. Dankzij Jezus!
Lieve groet, alita
En hier nog wat foto’s! http://picasaweb.google.com/amschol/Plumbline#
-
18 Februari 2009 - 19:01
Liesbeth:
Poeh hé, Alita! Wat ben je met belangrijke, heftige en mooie dingen bezig. Kan er iemand bij dergelijke onderwijs zeggen dat het niet op hem/haar slaat? Lijkt me super confronterend, maar heerlijk tegelijk. Leuk om je zo enthouasiast te 'zien'! Nu verder voorbereiding op Oeganda en wat je daar zult zien en meemaken en weet ik niet allemaal meer! Ik lees lekker mee met je! Hier ook frisjes, maar niet wit. Ik zal een emmertje zelfgemaakte erwtensoep voor je bewaren ;)
Lieve groet, Liesbeth -
18 Februari 2009 - 19:19
Pa S.:
Wonderlijke wegen moet je daar lopen om jezelf te leren kennen in het licht van Gods Woord. Als je leest en leeft naar Gods Woord zal het einde goed zijn: Geborgen in Gods zorgen!
Fijn dat het doel bekend is van het verdere traject waar je moet gaan
Oeganda is wel iets anders dan Zwitserland. Maar ga de uitdaging tegemoet in het vertrouwen dat God ook daar met je zal zijn. Voor het verdere traject in Zwitserland ook namens Ma heel veel sterkte en geloofsmoed.
Je eigen Pipa -
18 Februari 2009 - 19:41
Gretha:
Wat mooi allemaal. Fijn dat God zo heel dicht bij jullie is. We blijven voor je bidden, zodat God door jullie zichtbaar wordt voor mensen die Hem nog niet kennen. -
18 Februari 2009 - 20:51
Anita:
Again..bedankt voor het delen. -
19 Februari 2009 - 08:48
Wilma:
Lieve alita,
Wat mooi om zo een deel van het onderwijs wat je ontvangt, online door te mogen geven.
En wat herkenbaar hoe ik snel ik uit het lood ben, door mijn trots of door mijn twijfel. En hoe krachtig om te mogen weten dat God wil herstellen en genezen. Dat God ons door de pijn en verdriet die ons krom heeft gemaakt heen wil trekken en dat Hij ons weer rechtop wil zetten!
Heftig om die pijn onder ogen te zien, maar wat genezend en hoopvol tegelijk omdat het resultaat vrijheid in Christus is!
Ik bid dat je dit cadeau mag uitdelen, waar dan ook in de wereld. En allereerst in Uganda! Jinja...ik zal eens op de kaart kijken waar dat ligt.
Dank je wel dat ik zo van je mag genieten, dat ik je passie mag ervaren en dat ik zie dat je het goed maakt!
Liefs,
Wilma -
24 Februari 2009 - 09:49
Griëlla:
Wow. ik ga dit later nog een keertje lezen...
Je bent mn leukste ex-huisgenoot! :-) -
01 Maart 2009 - 20:20
Mjet En Pieter:
Aaaaalita Oeganda! O meisje, wat spannend! We leven met je mee via je blog. Hopelijk dat we uit Oeganda straks ook nog van je horen. Mooi werk dat je daar te wachten staat, dat wel. Ik verheug me er ook al op je strakjes weer te zien en te spreken! Succes met alles en liefs van ons! -
03 Maart 2009 - 19:11
Catrien:
Is de woensdagavond eigenlijk ook een open avond daar??? lijkt me wel eens leuk ;-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
